Het witte konijn
Een verhaal van Jeanine (E.35)
3 oktober 2022
Wat heb ik gezien?
12 uur middernacht - ik stond voor het raam - en zag iets wits voorbijflitsen. Ik schrok en mijn hart klopte sneller. Wat had ik gezien? Veel tijd om na te denken kreeg ik niet. Dat wit geval kwam terug. EN ik moest lachen.
Een mooi wit konijn!! met een beetje zwart aan oor en staart. Als ik dit morgenvroeg zou vertellen - wie zou mij geloven? Ik moest een getuige hebben. Ik ben de deur binnengestapt, de gang in, op zoek naar een getuige. Er kwam een verpleegster een kamer buiten en ik vroeg 'Wie wil mijn getuige zijn?'
Zij glimlachte en bevestigde om dit te doen. Zij vroeg: 'Voor wat?' Ik durfde het niet te zeggen, enkel 'je zal wel zien.'
Wij gingen mijn kamer binnen tot aan het raam en toen zij het zag, riep ze: 'Een konijn, een wit konijn!' Blij dat ik was, geloofd worden is echt zalig.
4 oktober 2022
Vandaag hadden we het bezoek van 'Marcel en Odette', twee dwergkonijnen om aan te voelen en te strelen. Het was wachten en wachten en geduldig je beurt afwachten. Ze waren van Els, de kinesiste. Ja, als deze beestjes eens een pijnlijke nek krijgen, dan kan je niet zeggen dat ze in verkeerde handen zijn.
Toen ik terug op mijn kamer kwam en door het raam de blauwe hemel inkeek, zag ik hoe een witte wolk de vorm aannam van bijgevoegde tekening.
Ja, dit verhaal is te mooi om te laten liggen, het is echt beleefd. Er worden nog meerdere dingen meegemaakt. Geef ze vorm en laat ze ons weten, om te vertellen aan onze kinderen en kleinkinderen in een avondvullend programma. Ze zijn een deel van hun én onze geschiedenis.
Jeanine (Edelweiss 35)