"Voor mij is dit geen job, maar een hobby"
Onze tuin, die aansluit op het fort, is een belangrijke troefkaart van het WZN. De man die daarvoor zorgt is onze zorghovenier Bert Verhaegen. “Voor mij is dit geen werk, maar een hobby”, zegt hij. “Ik meen het als ik zeg dat ik nog geen enkele dag heb gekeken naar de klok en dacht: Kan ik al naar huis?”
Bert zorgt niet alleen voor de tuin zelf, maar ook voor de minder gekende binnentuinen. Dat levert hem heel wat lovende commentaren op. “Als er iets verandert, merken bewoners en bezoekers dat altijd op”, zegt Bert. “Dan komen ze naar je toe en geven ze complimenten. In mijn vroegere job maakte ik een tuin af en was ik weg. Je ziet de mensen niet genieten van het eindresultaat. Dat is hier helemaal anders. Het is een ervaring voor iedereen, zowel voor de residenten als voor mezelf.”
Bert houdt er enorm van om buiten te werken. “Ik word zot tussen vier muren”, zegt hij. “Als tuinman werk je zo graag buiten dat je er constant wilt vertoeven. Regen en wind schrikken mij niet af. En als het vier graden onder nul is en ik zit al vier uur te werken in de tuin, gaat niemand mij raar bekijken als ik tussendoor een tas koffie ga drinken. Dat maakt het hier gemoedelijker dan in een privéfirma. Bovendien heb ik hier voorzieningen en materiaal die ik vroeger niet had.”
Bert legt tegenwoordig ook de nadruk op het ecologische aspect van zijn job. “Ik wil graag een gesloten circuit creëren", zegt hij. "Van het bladafval maak ik bladcompost, van het gewone groene materiaal probeer ik compost (mulch) te maken om de planten te voeden. Snoeiafval gebruik ik voor bladschors. Dus alles wat binnen Immaculata komt – buiten onkruid – wordt gerecycleerd.”
